• Version
• Преземи 0
• Големина на фајлот 532.81 KB
• Број на датотеки 1
• Датум на креирање декември 1, 2020
• Последна промена ноември 5, 2024

Пресуда на Врховниот суд на Република Северна Македонија Рев3.бр.132/2019

„(...) Во конкретниот случај, тужениот предметната одлука за престанок на работниот однос ја донел без да ја докаже основаноста на причината за отказ, и истата ја засновал само на писмената евиденција за присуство на работа која евиденција не се вршела секојдневно кај тужениот, како и таквата евиденција не била предвидена како законски начин за евиденција на присуство на вработени со оглед дека кај тужениот имало над 25 вработени, па во ваква ситуација тужениот законски бил должен да води електронска евиденција за присуство. (...)”